شناخت تاثیر پرداخت تسهیلات بانکی با رویکرد بانکداری اجتماعی بر توسعه پایدار روستایی و عشایری با میانجی-گری سرمایه اجتماعی همسو با رویکردهای نظری سرمایه اجتماعی(بوردیو)، توسعه پایدار (آمارتیاسن)، بانکداری اجتماعی(بندیکتر) و توسعه پایدار اجتماعی(مکنزی) هدف این مطالعه بود. روش کمی و ابزار پرسشنامه محقق ساخته بود که آلفای کرونباخ کل بالای 70/0، توسعه پایدار 87/0، برای سرمایه اجتماعی 84 /0و برای بانکداری اجتماعی 93 /0 بوده است. جامعه آماری، دریافت کنندگان تسهیلات بانک توسعه تعاون بود که با نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای پنج استان انتخاب و از استان های منتخب، دریافت کنندگان تسهیلات بعنوان نمونه مورد مطالعه قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از مدل-سازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد سرمایه اجتماعی بیشترین نقش را در تبیین فرایند توسعه پایدار داشته و نقش بانکداری اجتماعی در فرآیند توسعه پایدار عشایری(71 درصد)، پررنگ تر ازفرایند توسعه پایدار روستایی(34 درصد) بوده است. محیط زیست مولفه تأثیرگذار بر فرآیند توسعه پایدار بوده که بعد از آن مولفه های سود و در نهایت مردم قرار داشته اند. همچنین سرمایه اجتماعی(40 درصد) در تحقق بانکداری اجتماعی تاثیرگذار بوده است. بنابراین، می توان نتیجه گیری نمود برای اهتمام به توسعه پایدار روستایی و عشایری با مولفه های پایداری اقتصادی، پایداری محیطی و پایداری اجتماعی، توجه به مولفه های سه گانه بانکداری اجتماعی، یعنی؛ سود، مردم و محیط زیست و مولفه های پنج گانه سرمایه اجتماعی، یعنی؛ آگاهی اجتماعی، مشارکت اجتماعی، شبکه اجتماعی، انسجام اجتماعی و اعتماد اجتماعی حایز اهمیت است.

با تغییر و تحولات عمیق در حوزه های ارتباطات و تعاملات انسان ها، سرمایة اجتماعی (اعتماد و تعامل مردم با مردم، مردم با دولت، دولت با مردم و. . . ) به عنوان مؤلفه ای مؤثر و برجسته در زیستمان سیاسی اجتماعی شهروندان مطرح شد. درهمین چارچوب در الگوی حکمرانی جمهوری اسلامی ایران، سرمایه اجتماعی و قدرت نرم، نقشی کلیدی و محوری داشته است؛ به طوری که قریب به اتفاق اندیشمندان و تحلیلگران داخلی و خارجی علل وقوع انقلاب اسلامی، استمرار و تثبیت اهداف و عبور از بحران های مختلف (سیاسی، نظامی، اقتصادی و فرهنگی) پس از انقلاب را به همین امر نسبت دادهاند. جنگ ترکیبی و شناختی ازجمله تاکتیک هایی است که با هدف تضعیف سرمایه ی اجتماعی و در استمرار راهبرد های فرهنگی سیاسی نظام سلطه علیه جمهوری اسلامی ایران در پروپاگاندای و فضاسازی رسانه ای آنها مطرح شده است. در بررسی مسئله و جمع آوری داده ها علاوه بر استفاده از منابع کتابخانه ای، اسنادی و فضای مجازی از مصاحبة عمیق با نخبگان و افراد صاحبنظر (رسانه ای، سیاسی، دانشگاهی و. . . ) نیز بهره گیری شد. پس از جمع آوری داده های مفهومی و کدگذاری محورهای مختلف، در نفر هشتم اشباع نظری حاصل شد. یافته های پژوهش با روش کیفی و استراتژی گرنددتئوری حاکی از آن بود که مؤلفه های رسانه ای (فضاسازی رسانه ای، شبهات سیاسی مذهبی و. . . )، اقتصادی (التهابات اقتصادی، وضعیت معیشتی رفاهی، اشتغال و. . . )، سیاسی (فضای باز سیاسی، مطالبه گری، حکمرانی خوب، شایسته سالاری و. . .، فرهنگی اجتماعی (ذائقه سنجی، سبک زندگی، کارآمدی نهادهای فرهنگی تربیتی و. . . )، روان شناختی (احساس محرومیت و تبعیض، مختصات دوران جوانی)، نقش مستقیم و غیرمستقیم در تقویت یا تضعیف سرمایه اجتماعی دارند؛ ضروری است با نگاهی میان رشته ای و جامع، راهبردها و راهکارهای عملیاتی مناسبی طراحی و تدوین شود.

عنصر مشتری مداری، توجه به آن و اهمیت مفاهیم مرتبط با آن همچون سرمایه اجتماعی را دوچندان نموده ا ست. بر این اساس و نقش تعیین کننده سرمایه اجتماعی در ایجاد رفتارهایی که منجر به ارزش آفرینی مشترک در جهت موفقیت سازمان ها می شوند موجب گردید تا هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر رفتار هم خلقی ارزش با تاکید بر نقش میانجی سرمایه ساختاری باشد. این مطالعه بر اساس هدف، کاربردی و از نظر نحوه جمع آوری داده ها در حوزه مطالعات توصیفی از نوع پیمایشی قرار دارد. جامعه آماری پژوهش را مدیران و سرپرستان شرکت های صادراتی کاشی و سرامیک استان یزد تشکیل داده اند که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی به کمک فرمول کوکران تعداد 183 نفر به عنوان نمونه پژوهش تعیین گردیدند. داده های موردنیاز جهت تحلیل روابط با استفاده از پرسشنامه که روایی آن با استفاده از نسبت روایی محتوا و شاخص روایی محتوا و پایایی آن به کمک ضریب آلفای کرونباخ ارزیابی و تایید گردید، جمع آوری شد. تحلیل فرضیه ها با استفاده از روش مدلسازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزیی به کمک نرم افزار SMART-PLS انجام گرفت. نتایج نشان می دهد که سرمایه اجتماعی علاوه بر اثرگذاری مستقیم بر رفتار هم خلقی ارزش، از طریق سرمایه ساختاری نیز تاثیر مثبت و معناداری بر رفتار هم خلقی ارزش دارد.

این مطالعه با هدف تدوین مدل توسعۀ ورزش سالمندی ایران انجام گرفته است. از منظر هدف، پژوهش از نوع کاربردی است که به روش کیفی انجام شده است. مشارکت کنندگان در پژوهش حاضر شامل متخصصان و صاحب نظران ورزش سالمندی اند. ابزار جمع آوری داده ها مصاحبۀ نیمه ساختاریافته است. افراد نمونه به صورت هدفمند برای مصاحبۀ نیمه ساختاریافته انتخاب شده اند. تحلیل داده ها، هم زمان با جمع آوری اطلاعات، بر اساس روش کیفی استراوس و کوربین انجام شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که تعداد 179 مفهوم اولیه استخراج شده و سپس، با بررسی و بازنگری و تجمیع داده ها، تعداد 63 کد و در مرحلۀ کدگذاری محوری، تعداد 12 مقوله به دست آمده که عبارت است از: مقولۀ علّی (رویکرد اجتماعی و رویکرد سلامت محور)، پدیدۀ محوری (مدیریت ورزش سالمندان)، راهبردها (راهبرد مدیریت برنامه، فرهنگ سازی و کرامت سالمندان)، شرایط مداخله گر (چالش های فرهنگی و موانع ساختاری)، زمینه ای (زمینه یابی و ارائۀ تسهیلات) و پیامدها (بهبود سلامتی و توسعۀ اجتماعی). با توجه به نتایج به دست آمده در این پژوهش، می توان گفت دولت ها (با تدوین و اجرای برنامه ها و همچنین قوانینی برای حمایت در بُعدهای مالی، فرهنگی و اجتماعی از سالمندان و آگاهی و آموزش دادن به افراد سالمند و خانواده های آنان در جهت مفید بودن ورزش و خطرات بی تحرکی در این دوران و احداث زیرساخت های مناسب و مرتبط با این افراد) و نیز توجه به اصول و اقدامات زیربنایی و ساختاری می تواند از چالش ها و مسائل و مشکلات مربوط به این دوران جلوگیری کند. علاوه بر این می توان مدیریت و توسعۀ ورزش سالمندان را به درستی انجام داد و به الگویی موفق برای دیگر کشورها در زمینۀ ورزش سالمندی تبدیل شد.

هدف اساسی این تحقیق ارائه الگوی ساختاری بهره وری بر اساس سرمایه اجتماعی و سرمایه فکری در ادارات آموزش و پرورش شهر تهران بوده است. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان ادارات آموزش و پرورش شهر تهران با مدرک دیپلم و بالاتر از آن تشکیل می دهد. با روش نمونه گیری تصادفی ساده به حجم 382 نفر از کارکنان بر اساس فرمول کوکران انتخاب شدند. ابزار سنجش عبارتند از پرسشنامه محقق ساخته بهره وری که بر اساس تئوری (هرسی گلداسمیت 1980) تهیه شده است که دارای 47 سوال و ابعاد آن: توان، آگاهی، کمک، تمایل، ارزیابی، اعتبار، محیط، a=0.93، برای سنجش سرمایه فکری از پرسشنامه 50 سوالی (بنتیس، 1997) که دارای ابعاد: سرمایه انسانی، سرمایه مشتری و سرمایه ساختاری، a=0.87 و برای سنجش سرمایه اجتماعی از پرسشنامه 31 سوالی (صیادی، 1388) که ابعاد آن شامل اعتماد، شبکه ها، همکاری، همبستگی جمعی، همدلی، مشارکت، هویت جمعی a=0.90 استفاده شده است. روش پژوهش از نوع الگوی ساختاری می باشد. نتایج حاصل از روش الگوی ساختاری نشان داد که رابطه معنی داری بین متغیرهای سرمایه فکری و سرمایه اجتماعی با بهره وری برقرار است که عامل سرمایه انسانی و سرمایه مشتری از ابعاد سرمایه فکری و عامل همبستگی جمعی از ابعاد سرمایه اجتماعی بیش ترین اثر مستقیم را در بهره وری داراست از نتایج این پژوهش در جهت افزایش بهره وری در ادارات آموزش و پرورش استفاده خواهد شد و مدل ارائه شده دارای نیکویی برازش است.

بررسی های اندیشمندان نشان می دهد که پیوندها و تعاملات اجتماعی، تاثیر مثبتی بر رفتار سیاسی بر جای گذاشته است. در همین راستا، توکویل در نظریه های خویش استدلال می کند که توسعه مستلزم بازگشت به سرمایه انسانی به خصوص مهارت های مدنی است. این پژوهش به دنبال بررسی این امر است که آیا نظریه سرمایه اجتماعی نیز می تواند تاثیر یکسانی بر مباحث توسعه سیاسی به ویژه مشارکت و رفتار سیاسی بر جای گذارد؟ بر اساس منطق «پیوندهای ضعیف»، مشارکت سازماندهی شده از طریق پیوند افراد با طیف های گسترده تری از مردم سبب می شود سرمایه اجتماعی میان گروهی در میان شهروندان افزایش پیدا کند. بنابراین به نظر می رسد افزایش مشارکت در میان مردم در نهایت منجر به افزایش فعالیت های همکاری جویانه آنها می شود. درحالی که تاثیر تعاملات اجتماعی بر روابط سیاسی بسیار مورد توجه بوده است، تحقیقات تجربی بسیار ناچیزی برای بررسی تاثیرات این شبکه ها به ویژه در ارتباط با رفتار سیاسی وجود دارد. بر این اساس، پژوهش حاضر به دنبال پاسخ به این سوال است که آیا بین شبکه های اجتماعی با رفتار سیاسی دانشجویان رابطه وجود دارد یا خیر؟ برای آزمون فرضیه ها در مورد رابطه پیوندهای اجتماعی و مشارکت سیاسی از روش های تحلیل همبستگی و تحلیل رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. با تقسیم سرمایه اجتماعی به دو بعد ساختاری و ارتباطی و مشارکت سیاسی به سه سطح بی تفاوتی سیاسی، مشارکت سیاسی رسمی و مشارکت سیاسی فعال، یافته های پژوهش نشان داد که هر چند هر دو بعد سرمایه اجتماعی، رابطه معنی داری با ابعاد مشارکت سیاسی داشتند، اما سرمایه اجتماعی ارتباطی تاثیر بیشتری بر روی رفتار سیاسی دانشجویان داشته است.

مقدمه: با توجه به نقش فرهنگ سازمانی در افزایش کیفیت مراقبت های درمانی، توجه به متغیرهای تاثیرگذار بر آن اهمیت فوق العاده ای دارد. در این بین سرمایه اجتماعی یکی از متغیرهایی است که بر فرهنگ سازمانی تاثیرگذار بوده و کنش های معین افراد را در درون ساختار تسهیل می کند؛ بر همین اساس نیز هدف این مقاله بررسی نقش سرمایه اجتماعی بر فرهنگ سازمانی از دیدگاه پرستاران می باشد.روش: این تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی می باشد. نمونه پژوهش شامل 200 نفر از پرستاران شاغل در بخش های مختلف بیمارستان های شهر زنجان می باشد. به منظور نمونه گیری از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی استفاده شده است. معیارهای ورود داشتن مدرک کارشناسی و بالاتر و اشتغال به کار 6 ماه و بیشتر بوده است. برای گردآوری داده ها جهت آزمون فرضیه های تحقیق از پرسش نامه فرهنگ سازمانی و پرسشنامه سرمایه اجتماعی استفاده گردیده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها نیز از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری در نرم افزارهای spss و لیزرل استفاده شده است.یافته ها: یافته های تحقیق نشان می دهد سرمایه اجتماعی با ضریب استاندارد شده 0.76 و مقدار 11.63 t با فرهنگ سازمانی ارتباط مستقیم دارد. همچنین سرمایه اجتماعی با ضریب 0.585 با فرهنگ تداوم، با ضریب 0.463 با فرهنگ رسالتی، با ضریب 0.789 با فرهنگ مشارکتی و با ضریب 0.567 با فرهنگ سازگاری ارتباط مستقیمی دارد. همچنین مقدار RMSE برابر 0.003، GFI برابر 0.92 و نسبت به درجه آزادی کمتر از 1 نشان دهنده برازش خوب مدل می باشد.نتیجه گیری: با توجه به ارتباط سرمایه اجتماعی و فرهنگ سازمانی در بین پرستاران، مدیران پرستاری می توانند با ارتقا یکی از این متغیرها و به خصوص سرمایه اجتماعی باعث تقویت سایر متغیرها شوند. در این زمینه ایجاد تیم های کاری، تفویض بیشتر اختیار به پرستاران و ارتباط مناسب تر با پرستاران می تواند باعث رشد سرمایه اجتماعی و فرهنگ سازمانی شود.

سرمایه اجتماعی به عنوان مهمترین شکل سرمایه در ادبیات متاخر اقتصاد سیاسی و جامعه شناسی جایگاه ویژه ای دارد. پژوهش حاضر می کوشد تا رابطه زوال سرمایه اجتماعی با تحولات ساختاری در جامعه مصر را بررسی نماید. بدین منظور، ابتدا مباحث مفهومی و تئوریک سنتی و جدید در باب سرمایه اجتماعی تشریح گردیده و در ادامه، مهمترین فاکتورهای اقتصادی، فرهنگی و سیاسی تأثیرگذار بر کاهش و نهایتاً زوال سرمایه اجتماعی در ادوار مختلف تاریخ معاصر مصر، مورد مطالعه قرار گرفته و نقش این روند در تحولات ساختاری جدید مصر نشان داده شده است.